Sevgili Sinan yazmış olduğun güzel yorumlar için sana çok teşekkür ederim.

Duygular ölçü tanımıyor çok defa. Bu iltifatlarını hakkedebilmek için daha çok çalışma gücü ile dolduğumu söyleyebilirim.

İnsanın çabalarının karşılık bulmasından, birileri tarafından bu çabaların değerli bulunmasından, anlaşılmasından daha güzel bir şey yok galiba. Özellikle samimi emeklerin, sahici ürünlerin takdir edilmeyip hor görüldüğü böyle bir devirde.

İyi yürekliliğin için tekrar teşekkür ediyorum.

SON AMAZONLAR

Bir tablodaki gözler, bir müzik parçasındaki kulak, bir aletin kullanıcıyı ne kadar rahatlattığı o eseri yaratanın ne kadar yorulduğu ile
alakalıdır.

Ne gözlerimi bu tablodan, ne kulaklarımı bu müzikten, ne de hafızamı ve hafsalamı bu destansı yapıttan saatlerce ayıramadım.

Uzunca bir süre çekilen acıları hissettim. Ardından Senoz'un dağlarında yankılanan türküleri dinledim.

Güneş Sarınboğaz'dan son ışıklarını gönderirken karşı dağlara çevirdim başımı. Uzunca bir süre baktım son çırpınışlarına kuşların.

Sevgili İsmail yapmış olduğunuz bu çalışmayla Senoz'da yaşayan bu son amazonların haklı isyanlarını, destansı yakarışlarını, bu ayıbı görmezden gelenlerin yüzlerina bir tokat gibi vurmuşsunuz.

Bunu yaparken öyle bir ışık saçmışsınız ki, ancak gölgesinde kalabilirim.

Takdir ve ihtiramlarımı sizi tanımaktan duyduğum mutluluğu belirtmeden edemeyeceğim.

Bu lirik yönü doyumsuz, kusur kabül etmeyen, görkemli bir bütünlük taşıyan destansı şaheseri defalarca okudum.

Başımı ellerimin arasına alıp dakikalarca düşündüm. Her kelimesini düşünce süzgecinden geçirdim. Anlatılmaz bir keyf, anlatılmaz bir duygu yoğunluğu içinde yer yer gözlerimin yaşardığını, duygularımın kabardığını, içimdeki çağlayanların coştuğunu, volkan olup fışkırma noktasına geldiğini söylersem inan ki abartmış olmam.

Bu bir medeniyetin, bir kültürün yok oluşunun, sindirilişinin destanıdır diyebilirim.

Ayrıca bir insanlık ayıbını, bir utancı, bir acıyı kaleme alıp edebi bir eser yaratmışsınız ki bu eser Orhun Kitabelerini, Dede Korkut Hikayelerini ve
daha bir çok tarihsel metni kıskandıracak kadar güzel olmuş.

Sevgili İsmail bir kültürü yaratmak hiç de kolay olmuyor, fakat yok etmek o kadar kolay ki zulmün elinde. Bir anda yıkıp ortadan kaldırabilirsiniz.

Amin Moulofun Afrikalı Leo adlı kitabını anımsadım. Bence siz bir kültürü yeniden yarattınız. Nesli tükenme noktasındaki bu insanların dramlarını
şiirsel bir dille ölümsüzleştirdiniz.

Ders alınacak bir anlatım, ibret alınacak bir öykü, bir destan yaratmışsınız.

İnanıyorum ki yaptığınız bu müstesna çalışma edebiyat tarihindeki yerini mutlaka alacaktır.

Herşey gönlünüzce olsun.

Hoşçakalın.

Kuğunun son şarkısı benzetmesini çok sevdim.

Evet bunlar Senoz'un son şarkıları